سخنی با امام

به نام خدا

امام (ره) آن یگانه مردی ست که طلیعه ی معرفتش بر دلهای نسل ما هم نشسته است .

میخواهم با او کمی بی پرده سخن بگویم !

اماما با تو میخواهم سخن بگویم ، تویی که به مدد الهی جبر طاغوت را از سر ما برداشتی ! 

تویی که شیاطین را چون سلیمان نبی در بند کشاندی و راه از بند در آمدن انسانهای این روزگار غیبت زده را ، در به زیر کشیدن شیطان بزرگ خواندی!

اماما ، من جوانی هستم که در دوره ی جذابیت مادیات ، به دنبال راهی میانبر برای رسیدن به تعالی و نشاط واقعی ، سیره ی زندگی تورا پیدا کرده ام .زیرا تو به همه نشان دادی که دنیا را میتوان تکان داد از روی همان تخت نشیمن گاه اتاق کوچکت، و به همه فهماندی که میشود فطرت انسانها را به آنها نمایاند در همان آینه ی دایره ای شکل روی طاقچه ی خانه ات !

اماما ، تو از همان ابتدا ساده زیستی تا ساده زیستن را بیاموزیم ، چیزی که ما اصلا نیاموخته ایم و مردود میشویم و یا اگر قبول شویم ، با تک ماده آن را پاس میکنیم!! 

راستی نگاهت تا کجا بود که انقلاب را انفجاری از نور خواندی؟ در عجبم از مردمی که روز به روز رسوای روشنایی نور انقلاب میشوند و در حقانیت انقلاب شبهه دارند !

اماما ، صبر و حلم و بردباری تو آنقدر آرامش دهنده است  که حمله ی یک جانبه ی حزب بعث را با آرامش تمام خویش ساده میگیری تا مردم را در مسیر انقلاب مقاوم نگه داری و روح غیرت را در آنها زنده کنی .

هر کجای جهان که نگاه می اندازم سرار اضطراب و آشفتگی ست ، ولی متانت و آرامش امروز پیروان تو حاصل همان خنده های زیبا و حلم و صبری ست که در کالبدشان دمیده ای.

راستی بعداز تو عده ای خواستند روی ماشین انقلاب چادر بکشند ، همانهایی که تو سالوسگر خواندیشان و گفتی همیشه معیار حال فعلی اشخاص باشد ، ما هم کوتاه نیامدیم و تا هستیم ، تو را خشنود نگه میداریم .

امام عزیزم 

مسیر انقلاب باتمام پستی و بلندیهایش ، انسان را با نشاط نگه میدارد و به او پویایی می بخشد ، آنها که جا ماند ه اند از این کاروان ، نق می زنند و آنها که لغزیده اند به هوسهای شیطان تن داده اند .

امام مهربانم ، ما توانستیم خودمان علم را تولید کنیم ، این اراده را تو با رهنمودهای حکیمانه ات یادمان دادی .

ای بنده ی صالح خداوند ، دراین بحبوحه ای که عده ای از آب گل آلود ماهی گنده میگیرند ، زندگی تو الگوی زیبایی از سبک صحیح زندگی ست ، خدا را شکر به این اسوه .