می نگارم برای تو

می گویند می آیی

اما مگر رفته ای که می خواهی بیایی؟؟

                                 تو در همسایگی دل پیروانت خانه داری ...

      از رحمت وجود توست که آسمان باران می بارد

و ازبرکت قدوم توست که زمین آباد می شود

کسی که تورا ندیده چشمهایش چه از معنای زیبایی را می فهمد وچگونه میتواند زیبایی را تفسیر کند 

کسی که بویی از محبت تو به مشامش نرسیده چه از معنای زندگی اش فهمیده 

       من هرروز باتوام 

                       تو رامیبینم 

                               دروغ نیست 

چون تو مرامیبینی و تو برایم از خدامهلت میگیری

                 دلم که میگیرد دستم را دردست تو میگزارم تا ارامم کنی 

مطمئنم که هم اکنون که می نگارم در دیده ی دیدگان نگارم

درک میکنم که بروجودم ولایت و حکمرانی میکنی ای خلیفه خدا بردلهای آدمیان 

مشتاقم که یک بار هم که شده احضارم کنی ولو به جرمی نکرده وگناهی مرتکب نشده 

به من آموخته اند که هرآنچه ازتو برسد به من نکوست 

و درمقابل هر آنچه تو بخواهی باید گفت سمعاو طاعتا

راستی خودت عادتم دادی که به زندگیم این گونه جلای محبت و صیقل معرفت تورابدهم 

...دوستت دارم مهدی جان