معضلات شبکه های اجتماعی 2

به نام خدا 

سلام 

خیلی وقته دوست دارم یه نامه سرگشاده بنویسم ولی راستش دست به قلم خوبی ندارم فقط سعی میکنم بتونم تا اونجایی که امکانش هست نگارشی درست از وقایع پیش روی بعضیهاداشته باشم 

اصلا دوست ندارم وارد بحثهای مذهبی و فلسفی و چیزایی که عمریه شنیدیم و عمل نمیکنیم بشم 

فقط میخوام به بعضیها و خودم تذکر که نه چندتا توصیه کنم 

همتون با نت آشنایی دارین یه زمانی تو یکی از شبکه ها از کاربرا سوال کردم شما از نت چه درسی یادگرفتین؟ لابه لای این جوابا یه بنده خدایی گفت یاد گرفتم که بیشتر کنار خونوادم باشم چون نت لذت در کنار خونواده بودنو ازم گرفته وقتی خوب به این جمله دقت میکنم واقعا هم همینطوره دیگه قضاوت با شماست!

................................................................................................

از این بحثا میخوام فاصله بگیرم و یه حرف نو بزنم 

چند وقته با بعضی از بچه هایی که دورادور و یا نزدیک اینترنتی (و صدالبته حزب الهی) رابطه دارم حرفا و دغدغه های بیشماری دارن امروز میخوام یکی ازاین دغدغه ها رو بازش کنم 

مطمئنم خیلیا از باز کردن این مطلب میترسند ولی طبق اخبار رسیده وظیفه خودم دونستم مطرح کنم 

میدونم که خیلیا انتقاد میکنند از این موضوع همانطوریکه قبلا هم موضع میگرفتند 

من لینک این مطلبو فقط تو چندتا از سایتای علی الظاهر مذهبی میزارم 

واقعیت امر اونه که شبکه های اجتماعی اساسا برای ارتباط برقرار کردن بین انسانها بوجود اومد 

و امروز به صورت گسترده ای زیاد شده دراین بین عده ای تصمیم گرفتند تا با تکیه به ارزشهای مذهبی و عقیده ایشون این شبکه ها رو از حالت ارتباط محض که سرانجام به دوست یابی کشیده میشه به یه انسجامی در جهت دین و مذهب و امروز با هدف جنگ نرم دربیارند 

از مطالب بالا میخوام اینو برداشت کنین که هدف شبکه های اجتماعی ارزشی بر پایه مقدسات و عقیده گذاشته شده اما امروز ماداریم چیزدیگه ای رومیبینیم 

همین روز گذشته یه مطلبی یکی از دوستان زده بود بدین مضمون" غالب کسانی که در فضای مجازی از خود اسطوره ساخته اند در دنیای واقعی شخصیتی درونگرا و ضعیف دارند، و در تناقض بین دو شخصیت مجازی و واقعی خود دچار اختلالات شخصیتی و سرخوردگی می شوند " البته نظر من اینه که بستگی به مکان و سایت مورد نظرداره خیلی از سایتها پاتوق دوست یابی هستند و معضلاتی برای کاربران خود درست میکنند   کاربرانی که عقیده ای سست دارند و خیلی زود به این معضل دچارمیشن اما شبکه هایی که من امروز مدنظر دارم مبنای کارشون اصلا دوستیابی نیست ساختار کار اینه که یه جمعیت واحدی باشند تا علاوه بر اینکه دورهم باشند مطالب و اون چیزی که امروزدرجامعه به نام دین داره کمرنگ میشه رو در فضای مجازی به اشتراک بزارن 

چه بسیارند انسانهای مذهبی مسلکی که به امیدی در فلان شبکه مذهبی عضو میشن تا یه کار خیری انجام بدن , و بحثهایی رو به وجود میارن که دردنیای حقیقیشون هرگز این اعمال رو درست نمیدونند

امروز ما به نام دین و بچه حزب الهی و مکتبی داریم به سمت دوست یابی کشیده میشیم و درون خودمون دچار تناقضی میشیم که گه گاه با جایگزین کردن واژه ی خواهربرادری روی این مسئله رو می پوشونیم تمام حرف من همینه لطفا از نفاق و دورویی بیرون بیایم تا به نام دین زهر در جام مولا مون نریزیم