من که هستم

هوالحق

این رو وقتی مینویسم که دوامتحان خیلی مهم دارم،

این روزها هرچه بودم و هرچه خواهم شد رو سپردم به دست خدا، از اون چیزی که بودم تا یه برهه از زمان راضیم، از اون به بعدش نه!

از اون چیزی هم که درانتظارمه خبر ندارم اما خدا رو دارم.

این گذشته و آینده و حال بسیاربسیار ناملموس میشود دز این دوره زمانه!

نمیفهمی زمان چجور می آید و چجور می رود.

دلمم تنگه برای